استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

استانداردهای بین‌ المللی چاپ‌

چاپ‌ مثل دیگر صنایع آمیزه‌ای است از فرایند‌ها و سیستم‌های مختلف که از ارتباطی منطقی با یکدیگر برخوردارند.

به همین خاطر با ارایه استانداردهای بین‌المللی چاپ‌ مشخص که باعث می‌‌شود کلیه فرایندها و سیستم‌ها در یک چارچوب مشخص و هماهنگ بهترین کارآیی را عرضه کنند برای‌ صنعت چاپ نیز ضروری است.

چاپ صنعتی بسیار گسترده و پیچیده است.

به همین خاطر تعداد استانداردهایی هم که برای این صنعت تاکنون تهیه و تدوین شده فراوانند.

استانداردهای بین‌ المللی چاپ‌ اهمیتی مضاعف دارد.

زیرا استانداردهای بین‌ المللی چاپ‌ باعث می‌‌شوند تا کلیه عوامل مؤثر در چرخه تولید یک کار چاپی از چاپکار تا خریدار، لیتوگراف و فروشنده دستگاه بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

بدون این استانداردها ارتباط مناسب بین بخش‌های مختلف صنعت چاپ انجام پذیر نیست.

بهترین راه برای ارایه توصیفی موجز از نیازی که برای استاندارد وجود دارد رجوع به تعریفی است که شرکت ایزو ( سازمان بین‌المللی استانداردها ) از خود ارایه داده است :

ارتقا استانداردهای بین‌ المللی چاپ‌ و فعالیت‌های در ارتباط با آن در جهان برای تسهیل تبادل کالا و خدمات و همچنین توسعه همکاری‌ها در عرصه‌های فکری، علمی، تکنولوژیک و فعالیت‌های اقتصادی.

بسیار  روشن  است که این اهداف می‌‌توانند راه را برای توسعه روش‌های استانداردسازی در هر عرصه و صنعتی هموار کنند.

به شرط آن‌که افرادی که مسیر حرکت صنعت را تعیین می‌‌کنند برای استفاده جمعی از استانداردها به توافق برسند.

ایزو  (ISO)   چیست؟

استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

ایزو در سال ۱۹۴۶ و در شهر ژنو شکل گرفت. پذیرش یا عدم پذیرش استانداردهایی که این سازمان تعیین می‌‌کند داوطلبانه است و سازمان استانداردسازی هر کشور می‌‌تواند بنا به مقتضیات و مصالح خود از آن‌ها استفاده کند.

اعضا اختیار کامل دارند که از استانداردهای ویژه خود استفاده کنند.

این سازمان توسط اعضای هیأت مدیره که به سهم خود کمیته‌های فنی را برای توسعه استانداردها تعیین می‌‌کند، مدیریت می‌‌شود.

کمیته‌های فنی خود به شاخه‌ها و کمیته‌های فرعی تقسیم می‌‌شوند و کارها را به عهده می‌‌گیرند.

در این کمیته‌ها متخصصان بین‌المللی در شاخه‌های مختلف علمی و صنعتی عضویت دارند.

دستورالعمل مشخصی برای تصویب و تأیید یک سند توسط کمیته‌های ملی هر کشور طی مراحل مختلف وجود دارد.

در هر یک از این کمیته‌های ملی، متخصصان هر کشور عضویت دارند، برای کسب استاندارد ایزو مراحل زیر باید طی شود.

۱ NP –  یا Newwork  Proposal   در این مرحله پیشنهاد ارایه شده و بحث و گفت‌ و‌ گوهای فنی انجام می‌‌پذیرد.
۲ WD –  یا Working  Draft   یک طرح اولیه و پیش نویس از کارهایی که باید انجام پذیرد تهیه می‌‌شود.
۳   CD  – یا Committee  Draft   در این مرحله کمیته یک پیش‌نویس ارایه می‌‌دهد.
۴  TR –  یا Technical  Report   در آخرین مرحله گزارش فنی نهایی ارایه می‌‌شود.

اعضای سازمان ایزو شامل ۱۸۴ نهاد محلی استانداردسازی، ۲۹۸۱ نهاد فنی (شامل ۱۸۸ کمیته فنی، ۵۴۶ کمیته فرعی، ۲۲۲۴ گروه کاری و ۲۳ گروه مطالعه) می‌‌شوند.

بیشتر بخوانید  ریسو | چاپ ریسوگراف | دستگاه ریسو | خرید | فروش | مرکب | چاپ

۳۷ نفر پرسنل مسؤول خدمات اداری و فنی، دبیرخانه گروه‌های فنی و گروه‌های فرعی هستند.

نهادهای استاندارد سازی ملی از جمله ANSI  در آمریکا، BSI در انگلیس، JSA در ژاپن و DIN  در آلمان نیز وجود دارند که در برخی مواقع استانداردهای ویژه خود را که مناسب بازارهای کشورهای خودشان است ارایه می‌‌کنند.‌

 استانداردهای مختلف برای چاپ‌

استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

یکی از اهداف اصلی استانداردهای بین‌ المللی چاپ‌ محدود کردن منحنی‌های مشخصات فنی ممکن به چند استاندارد فراگیر است.

در چند سال اخیر استانداردهای گوناگونی برای صنعت چاپ تدوین شده که کلیه جنبه‌های تولید کار چاپی را در بر می‌‌گیرد.

در این‌جا مروری داریم بر مهم‌ترین استانداردهای بین‌ المللی چاپ افست.

استاندارد: BVD‌/ FOGRA   این استاندارد برای هماهنگ‌سازی بین فرایندهای چاپ افست توسط انجمن آلمانی تکنولوژی چاپ و آماده‌سازی (FOGRA) به سفارش فدراسیون صنایع چاپ آلمان (BVD) در اوایل دهه ۸۰ ارایه شد.

در سال ۱۹۹۲،ترجمه انگلیسی دومین ویرایش بازبینی شده.

این دستورالعمل برای استانداردسازی فرایند چاپ افست (Instructions for Standardisation of the   Offset  Printing   press) منتشر شد.

این دستورالعمل شامل سه بخش کلی می‌‌شود. ظ‌  چگونه از تجهیزات کنترل و دیاگرام‌ها استفاده کنیم‌

در ادامه بخوانید  چاپ فلکسو | نورد آنیلوکس

–  استانداردسازی برای تولید و تصویرگذاری روی پلیت‌
–   استانداردهای بین‌المللی چاپ‌ افست‌

استاندارد:  SWOP استاندارد SWOP که برای چاپ نشریات با استفاده از سیستم رول افست تدوین (Specifications for Web Offset Publications)  شده در سال ۱۹۷۵ ارایه شد و در سال ۱۹۷۶ نام SWOP  برای آن برگزیده شد.

در سال‌های بعد این استاندارد به روز شدSWOP .

عمدتاً توسط چاپکاران و ناشران آمریکایی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. این استاندارد از بخش‌های کلی زیر تشکیل شده است:
–   مقدمه‌
–   دستورالعمل برای چاپ رول‌
–   بخش‌ ارجاعات عمومی ( آماده‌سازی فایل خروجی، فیلم‌ نهایی، ساخت و تبادل فایل‌های الکترونیک، نمونه‌‌گیری، گزارش کنترل استاندارد برای آگهی‌های ارسالی ) استاندارد : FIPP این استاندارد اروپایی برای چاپ نشریات ادواری با استفاده از سیستم افست در سال ۱۹۸۴ تدوین شد.

ارایه دهنده این استاندارد فدراسیون بین‌المللی نشریات ادواری‌  (International Federation of   the periodical press ) است. این استاندارد اروپایی مشابه استاندارد SWOP در آمریکا است.

چهارمین ویرایش بازبینی شده این استاندارد که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد دارای عناوین کلی زیر است.

–  مقدمه
–  طراحی صفحه و تفکیک رنگ‌
–  ترام گذاری هافتون‌
–  فیلم‌های تفکیک شده نهایی‌
–  نمونه رنگی (جزییات فنی  در ماشین چاپ و خارج از ماشین چاپ)

مشاهده  اوریژینال‌ها  و  نمونه‌ها

استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

استاندارد :UKONS   این استاندارد چاپ افست برای روزنامه‌های انگلیسی توسط پایرا طراحی و تدوین شده است.

استاندارد UKONS  مخفف (UK Offset Newspaper Specifications)  است و بخش‌های آرت‌ورک، فیلم‌های چهار رنگ، ظهور پلیت، نمونه‌گیری و تولید کار چاپی را دربر می‌گیرد.

استاندارد :

SNAP این استاندارد برای چاپ آگهی روزنامه با استفاده از سیستم افست رول کلدست تدوین شده است.

بیشتر بخوانید  مفهوم بازاریابی | اصول بازاریابی | انواع | مارکتینگ | فروش

 SNAP مخففSpecifications for NonHeat    Advertising Printing و معادل استاندارد UKONS در کشور انگلیس است.

استاندارد بین‌المللی پایرا

استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

 :(Pira International) این استاندارد برای فرایند چاپ افست در سال ۱۹۸۵ ارایه شد. این دستورالعمل چاپ رنگی افست‌

 (Standardised Lithographic Colour Printing) نام دارد و تنها تا مرحله ظهور فیلم‌های تفکیکی را

در بر می‌‌گیرد. این استاندارد  براساس سطوح  چاپ پذیر گلاسه  و غیر گلاسه  تدوین   شده  است.

استاندارد : BRUNNER System

استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

 BRUNNER System در قالب یک استاندارد تعریف و منتشر نشده است، بلکه همراه با نوار کنترل رنگ همین سیستم در قالب یک کاتالوگ رهنمود و پیشنهاداتی برای استانداردسازی ارایه می‌‌دهد.

استاندارد :

Gracol نام Gracol مخفف عبارت‌ General Requirements for Applications in) Commercial Offset Lithography ) یا دستورالعمل‌های  کلی برای چاپ افست تجاری است.

این استاندارد ابتدا در سال ۱۹۹۶ عرضه شد.

هدف اصلی طراحان این استاندارد ارایه دستورالعمل‌هایی برای تسهیل ایجاد ارتباط و کاهش باطله‌ها و ضایعات در چاپ افست تجاری است.

ویرایش دوم این دستور‌العمل که در سال ۱۹۹۸ ارایه شد شامل برنامه‌ریزی، طراحی، ضبط و دریافت تصویر (image  capture) ، خروجی، چاپ، صحافی، عملیات تکمیلی، کاربرگ‌های فنی (technical worksheets)  می‌‌شود.

تمام این استانداردها اکنون در استاندارد ۱۳۰ ISO TC ادغام شده تا از این طریق یک استاندارد جهانی کلی برای چاپ ارایه شود.

استاندارد   ایزو   ۹۰۰۰

استانداردهای بین‌المللی چاپ‌

ایزو ۹۰۰۰ استاندارد مدیریت کیفیت است. برای کسب این گواهینامه شرکت‌ها باید کلیه فرایندها و عملکرد خود را به‌صورت مکتوب ارایه کنند.

این استاندارد برای دستیابی به مدیریت کیفیت جامع (Total Quality Management)  ضروری است. ایزو ۹۰۰۰ از چندین استاندارد مختلف تشکیل شده است.

ایزو  ۹۰۰۰  ( ۹۰۰۰ : (ISO   شامل دستورالعمل و تعاریف پایه‌ای و کلی می‌‌شود.

 ایزو  ۹۰۰۱  (۹۰۰۱ : (ISO   برای چاپکارانی که مایلند سیستم کیفیت خود را به‌صورت ثبت‌ شده ارایه کنند این سیستم شامل مواردی چون طراحی، توسعه، ساخت، تولید و تحویل به مشتری می‌‌شود.

در ادامه بخوانید  ph در چاپ افست :

 ایزو ۹۰۰۲ (۹۰۰۲ : (ISO  در این استاندارد هیچ دستورالعملی برای طراحی و توسعه فعالیت‌ها پیش‌بینی نشده است.

 ایزو  ۹۰۰۳  (۹۰۰۳: (ISO   این استاندارد تنها برای کنترل نهایی و تست کالا به‌کار می‌‌رود.

 ایزو ۹۰۰۴   (۹۰۰۴:  (ISO   این استاندارد برای سیستم مدیریت کیفیت به‌کار می‌‌رود.

اکثر چاپخانه‌های تجاری می‌‌توانند از این استاندارد به عنوان یک شاخص کیفی استفاده کنند.

ایزو  ۹۰۰۴ یک استاندارد کیفی برای تولید و نصب تجهیزات است.

این استاندارد‌ها کلی هستند و به تنهایی نمی‌‌توانند دلیلی بر کیفیت تولیدات یک شرکت باشند.

چه بسا شرکت‌هایی که دارای گواهینامه ایزو ۹۰۰۰ هستند ولی تولیدات باکیفیتی ارایه نمی‌‌دهند.

به همین خاطر برای صنعت چاپ به استانداردهای دقیق و مشخصی نیاز بود. که سازمان ایزو آن‌ها را ارایه کرده است.

 استانداردهای اختصاصی  ایزو  برای صنعت چاپ‌

پس از سال‌ها مطالعه و ارایه استانداردهای اولیه‌ای چون

استانداردهای تبادل داده‌های دیجیتال یا DDES (Digital Data Exchange Standards)

در سال ۱۹۸۵، فرمت تبادل کاربر یا UEF (User Exchange Format )،

بیشتر بخوانید  گرافیک | گرافیک چیست | فتوشاپ | کورل | نقاشی | گرافیست | طرح

در سال ۱۹۸۶ و کمیته شماره ۸ برای تکنولوژی تصویر یا  ۱٫۸LT  (۸(Image Technology Committee no .

در سال ۱۹۸۸، بالاخره در سال ۱۹۹۶ سازمان ایزو استاندارد ایزو ۱۲۶۴۷ را برای صنعت چاپ ارایه کرد.

استانداردهای اولیه تنها  تبادل  داده‌های دیجیتال را در بر می‌‌گرفتند

ولی ایزو ۱۲۶۴۷ کلیه جنبه‌های چاپ را شامل می‌‌شد.

این استاندارد توسط کمیته فنی  تکنولوژی   چاپ   ایزو یا   ۱۳۰  ISOTC تهیه  و تدوین شد.

پس از بیش از یک دهه عدم فعالیت بالاخره در سال ۱۹۸۹ جلسه عمومی

این کمیته با حضور نمایندگانی از ۱۲ کشور در شهر برلین برگزار شد.

۱۳۰ISOTC شامل استانداردسازی واژگان، روش‌های تست و آزمایش و کلیه ویژگی‌های تکنولوژی چاپ از مرحله تهیه اوریژینال تا محصول چاپی نهایی می‌‌شود.

این کمیته تاکنون ۴۷ استاندارد مختلف برای صنعت چاپ تدوین کرده است.

یکی از مهم‌ترین استانداردهای چاپی، ایزو  ۱۲۶۴۷ ISO  است که شامل کنترل فرایند برای ساخت فیلم‌های چهاررنگ هافتون، نمونه‌گیری و تولید چاپ می‌‌شود.

از این استاندارد در سطح بین‌المللی و در چار چوب استانداردهای کیفی ایزو ۹۰۰۲ می‌‌توان استفاده کرد.

این استاندارد جامع به سهم خود شامل چندین استاندارد تخصصی‌تر می‌‌باشد.

ایزو ۱-۱۲۶۴۷ (۱۹۹۶):  روش‌های اندازه‌گیری و پارامترها

 ایزو ۲-۱۲۶۴۷ (۱۹۹۶): فرایند چاپ افست که شامل:

فیلم‌های تفکیکی رنگی (کیفیت فیلم، ترام‌گذاری و زاویه ترام، شکل نقاط،

تلرانس اندازه تصویر جمع اندازه‌های تون‌ها، میزان خاکستری)،

چاپ (رنگ سطح چاپ‌پذیر و جنس آن‌که می‌‌تواند گلاسه و غیر گلاسه باشد،

رنگ‌های مرکب پس از چاپ، براقیت مرکب، تلرانس پردازش تصویر،

چاقی ترام، تلرانس‌ها و میزان گستردگی تن‌های متوسط) می‌‌شود.

 ایزو ۳-۱۲۶۴۷ (۱۹۹۸): این استاندارد مربوط به چاپ افست کلدست و لترپرس برای روزنامه‌ها است.

ایزو ۴-۱۲۶۴۷ (هنوز منتشر نشده است): استاندارد چاپ گراور

 ایزو ۵-۱۲۶۴۷ (۲۰۰۱): استاندارد چاپ سیلک اسکرین‌

 ایزو ۶-۱۲۶۴۷ (هنوز منتشر نشده است): استاندارد چاپ فلکسو

 ایزو ۷-۱۲۶۴۷ (هنوز منتشر نشده است): این استاندارد یک مرجع چاپی است برای تبادل داده‌های الکترونیک.

استانداردهای گوناگون دیگری برای بخش‌های مختلف صنعت وجود دارند. به عنوان مثال:

ایزو ۱۲۶۳۵ (۱۹۹۶): تکنولوژی چاپ، پلیت‌های افست و ابعاد کارهای چاپی‌

ایزو ۱۲۶۶۴ (۱۹۹۶): تکنولوژی چاپ، تعیین خواص رئولوژیکال (سیال بودن) مرکب‌های خمیری با استفاده از ویسکومتر

ایزو ۲۸۶۴:  استاندارد مرکب‌های افست برای چاپ سه رنگ و چهار رنگ

ایزو ۱۲۲۱۸ (۱۹۹۷): تکنولوژی چاپ، کنترل فرایند، ظهور پلیت‌

ایزو ۱۲۶۳۶ (۱۹۹۸): تکنولوژی چاپ، لاستیک برای چاپ افست

ایزو ۱-۱۵۹۳۰ (۲۰۰۱): تکنولوژی چاپ تبادل داده‌های دیجیتال در پیش‌از‌چاپ

استفاده از فرمت PDF  بخش‌ یک: در این دستورالعمل تبادل کامل اطلاعات با استفاده از داده‌های CMYK   و فرمت‌های  ۱ PDF/X- و PDF/X1a  توضیح داده شده است.

با وجود فعالیت‌های فراوان هنوز ارایه و به‌کارگیری استانداردهای فراگیر در صنعت چاپ از اقبال عمومی برخوردار نشده است.

جهت سفارش چاپ و دریافت راهنمایی توسط کارشناسان ما با شماره های زیر تماس حاصل نمائید.
02144230067
02177509441
02133963196
02166289976
09122877058
استانداردهای بین‌المللی چاپ‌
standard isisi
standardization iso25
چیست؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید